Dünya harikalarından biri olarak kabul edilen zarif Tac Mahal; karmaşık kaligrafisi, simetrisi, mimarisi, değerli taş kakmaları ile 17. yüzyılda Hindistan’ın Agra şehrinde anıt mezar olarak inşa edilmiştir. İncelendiğinde bir aşk uğruna yapılmış baş yapıtlardan biri olduğu anlaşılan Tac Mahal’I Babür imparatoru Şah Cihan, doğum sırasında hayatını kaybeden ikinci eşi Mümtaz Mahal adına inşa ettirmiştir.

17. yüzyılda yazılmış olan ‘‘Divan-ı Mühendis’’ el yazmasında Tac Mahal’in baş mimarının Ahmet Ustad Lahori olduğu kayıt altına alınmıştır. Ancak başka bir kaynakta ise İtalyan mimar Jeronimo Veroneo olduğu görebiliriz. 

Tac Mahal’in yapımında öncelikle beyaz mermer ve kırmızı kumtaşı kullanılmıştır. Bu muhteşem yapının inşasında kullanılan diğer malzemeler arasında gri ve sarı kumtaşı, tatlı kireçtaşı, siyah arduvaz, farklı tuğla çeşitleri ve kırmızı kil vardır. Dünyaca ünlü bu anıtta akik, turkuaz, lapis lazuli, mercan, oniks ve kan taşı gibi yarı kıymetli; altın, zahar mohra, ajuba, abri, khatu  gibi nadir taşlar kullanılmıştır. . Anıtın duvarlarında yüzbinlerce akik, firuze ve sedef, ayrıca 625 adet pırlanta, 142 adet yakut, 42 adet zümrüt ve 50 tane inci bulunmaktadır.

Türbenin minareleri beyaz mermerden, kubbenin alemi ise altından yapılmıştır. Yasin suresinin tamamı Türk hattat ustası Serdar Efendi tarafından türbenin dört bir yanına işlenmiştir. Türbenin dört girişi vardır ve her biri 33 metre yüksekliğindeki taç kapılardır.

Anıtın inşaatında diğer ülkelerden getirilen ustalar dahil 20 binden fazla işçi çalışmış ve inşası 21 (1632-1653) yıl sürmüştür. Suriye ve İran’dan hattatlar, Özbekistan’dan ise heykeltraşlar getiritilmiştir. Türbenin iki yanında simetrik olarak cami ve konuk evi inşa edilmiştir.

Aşk ve gücün en büyük göstergesi olarak kabul edilen Tac Mahal, 1983 yılında UNESCO Dünya Kültür Mirası listesine girmiş 2007 yılında dünyanın yeni 7 harikasından biri olarak seçilmiştir.

Hazırlayan: İsrafil Salimov