Kanser teşhisi ve tedavisinin gelişimi hala ilerlemekte olup kanser biyolojisinin tam olarak anlaşılması zordur. Tedavilerde birçok farklı yöntem kullanılmaktadır. Bunlardan biri de DNA Origami yöntemidir.

DNA nanoyapıları, biyosensörler veya ilaç taşıyıcıları olarak faydalarını geliştirmek için fonksiyonel gruplarla değiştirilebilir. Bu tür uygulamalar, iskeleli DNA origami yönteminin ortaya çıkmasıyla mümkün hale gelmiştir. Bu teknolojinin ortaya çıkışı, nanometre boyutlu DNA nesnelerinin tasarımını ve yapımını büyük ölçüde basitleştirmiştir

Bir DNA origami yapısının kendi kendine montajı, uzun tek iplikli bir yapı iskelesinin çok sayıda kısa yardımcı iplik yardımıyla temelde istenen herhangi bir şekle katlandığı basit bir işlemdir. Süreç hızlıdır, deneysel koşullara düşük talepler getirir ve hedef ürünleri yüksek verimlerle sunar. Bu özellikler DNA origamisini, iki ve üç boyutlu nesneler istendiğinde yapısal DNA nanoteknolojisinde tercih edilen bir yöntem haline getirir.

Yapısal DNA nanoteknolojisindeki bu çığır açan teknik, çeşitli şekillerde DNA nanoyapıları oluşturmak için daha kolay ve hızlı bir yol sağlar. Yapısal DNA nanoteknolojisine dayalı olarak DNA nanotaşıyıcıları kontrol edilebilir bir şekilde tasarlanabilir ve inşa edilebilir. Ancak geleneksel yöntemlerle yapılan DNA nanoyapılarının boyutu ve karmaşıklığı oldukça sınırlıdır. Birkaç deney, DNA origami nanoyapılarının kemoterapinin etkilerini artırma, olumsuz yan etkileri azaltma hatta ilaç direncini aşma yeteneklerine sahip olduğunu kanıtladı. DNA Origami tekniği de bu araştırma alanındaki gelişmelerin hızlanmasında kilit rol oynamaktadır.

Birçok zorlu görevin üstesinden gelinmiş olsa da klinik deneylerde DNA origamisinin ilaç taşıyıcı sistem olarak kullanılması için henüz çok erkendir. Bu makromoleküllerin fizyolojik koşullarda kararlılığı, dikkate alınması gereken en temel kriterlerden biridir. Sonuçlar, DNA nanotaşıyıcılarının hedef bölgeye ulaşmak ve işlevlerini tamamlamak için yeterince uzun süre hayatta kalabileceğini ortaya koymuştur. Ayrıca DNA, canlı organizmalarda bulunan ve herhangi bir sitotoksik etki göstermemesi gereken bir biyomoleküldür.

DNA origami nanoyapıları ilaca direnç atlattığını gösterse de DNA nanotaşıyıcılarının içselleştirme yolu iyice araştırılmalıdır. Hedefe yönelik ilaç dağıtımının nihai amacı, bir ilacı vücuttaki belirli bir bölgeye iletmektir. Bu da küçük dozların gerekliliği ve dolayısıyla normal dokulara minimum yan etkiler ile sonuçlanır. Sonuç olarak, DNA Origami yöntemi basit ve süreci hızlı ilerleyen bir işlemdir fakat bazı tehlikelere yol açmaması için üzerinde çalışmalara devam edilmelidir.

Hazırlayan: Çağla Kaya